Kabina prysznicowa - szklana czy plastikowa? Jaką wybrać?

Rodzaj materiału zastosowanego podczas produkcji kabiny decyduje o jej trwałości, łatwości w utrzymaniu w należytym stanie higienicznym oraz o ostatecznej prezencji urządzenia sanitarnego. Czynnikiem rozdzielającym kabiny na dwa typy jest też cena. Te, których wypełnienie stanowi hartowane szkło są przynajmniej dwukrotnie droższe niż ich odpowiedniki akrylowe. Jedne i drugie wymagają zabezpieczenia pionowych powierzchni przed nadmiernym osadzaniem się na nich osadów z wody i stosowanych do kąpieli środków higienicznych. Niestety również jedne i drugie należy na bieżąco czyścić i odpowiednio pielęgnować. Choć trzeba przyznać, że producenci starają się, by czynności te były jak najmniej pracochłonne.

Wykorzystywane do produkcji kabin szkło musi odpowiadać normom, być bezpieczne oraz odpowiednio grube. Do powyższego celu stosuje się szkło hartowane o grubości dobieranej do konstrukcji sanitariatu. Dla kabin profilowych grubość materiału wynosi od 4 do 8 mm. Zaś dla tych, które pozbawione są profili – 6 – 12 mm. Im grubszy materiał, tym większa trwałość i bezpieczniejsza eksploatacja kabiny. Ponadto, szkło musi też charakteryzować się odpornością na ścieranie i zarysowania, a w przypadku, gdy dojdzie do jego stłuczenia – nie może zagrażać osobie korzystającej z prysznica (szklane tafle powinny rozsypywać się na kawałki o zaokrąglonych krawędziach).

Decydując się na kabinę szklaną, mamy spory wybór wzorniczy. Szkło może być bowiem zupełnie przezroczyste, matowe lub barwione w masie na dowolny kolor. Można też zamówić szklane ścianki, które zostaną ozdobione metodą sitodruku lub piaskowania. W standardowych ofertach producentów dostępne są najbardziej popularne wzory, wykonywane powszechnie znanymi metodami. Natomiast przy zamówieniach indywidualnych realizuje się również systemy grawerowania oraz najnowszy trend jakim jest fusing. Ten sposób zdobienia szkła  polega na łączeniu różnych jego gatunków w wysokich temperaturach. Dzięki temu można uzyskać oryginalne wzory kwiatowe, roślinne, itp.

Choć producenci nazywają je w różnorodny sposób, to generalnie rolą powłok ochronnych stosowanych na szklanych kabinach jest zapobieganie zjawisku powstawania osadu wapiennego oraz osadów z piany wytwarzanej przez środki wykorzystywane do kąpieli. Niektóre powłoki działają też wzmacniająco dla szkła. Pod wpływem określonych substancji chemicznych, z którymi wchodzi ono w reakcję – staje się bardziej odporne na działanie czynników mechanicznych.

W standardowo oferowanych kabinach raczej rzadko spotyka się szkło zabezpieczone powłoką ochronną. Za zaaplikowanie tej dodatkowej warstwy trzeba na ogół dopłacić kilkaset złotych. Jednak warto zdecydować się na ten krok, ponieważ znacząco ułatwia on późniejsze utrzymywanie urządzenia w czystości.

Innym sposobem na eliminowanie gromadzenia się zanieczyszczeń na szklanych ściankach kabin prysznicowych jest stosowanie specjalnych impregnatów, których możemy używać samodzielnie. Produkty te dostępne są jako rozpylacze, którymi wystarczy spryskać wcześniej umyte i wysuszone szkło, a następnie wypolerować powierzchnię do połysku. Zabieg powtarza się dwukrotnie i wykonuje go raz na kilka miesięcy. Impregnat warto stosować także wówczas, gdy szkło zostało fabrycznie zabezpieczone powłoką ochronną. Wzmacnia on tę warstwę i przedłuża jej żywotność.

Należy zdawać sobie sprawę, że każda kabina prysznicowa (niezależnie od tego, czy szklane powierzchnie pokryto powłoką ochronną, czy też nie) wymaga bieżącego czyszczenia i właściwej pielęgnacji. Do usuwania zabrudzeń istniejących na szkle nie należy stosować preparatów szorujących oraz środków na bazie kwasów, acetonu i benzyny. Może  to bowiem spowodować porysowanie powierzchni i przynieść poważny uszczerbek na wyglądzie zewnętrznym nawet najbardziej ekskluzywnej kabiny. Do codziennej pielęgnacji najlepiej jest wykorzystywać ogólnie  dostępne środki o konkretnym przeznaczeniu (w tym przypadku do czyszczenia kabin szklanych). Z zewnątrz szkło można również przecierać płynem do mycia szyb.

W przypadku istnienia trudnych do usunięcia zabrudzeń (np. żółtych zacieków, rdzy, kamienia, itp.) należy sięgnąć po bardziej inwazyjną chemię czy odkamieniacze lub wykorzystać stare i sprawdzone metody domowe. Pamiętajmy, że mieszanina sody i octu często okazuje się bardziej skuteczna niż przereklamowane płyty i pianki.

Najczęściej wykorzystywanym do produkcji kabin prysznicowych tworzywem jest akryl (polistyren). Kabiny z tego materiału kosztują przynajmniej o połowę mniej niż ich odpowiedniczki ze szkła. Ich powierzchnie również można pokrywać powłokami ochronnymi, a ponadto łatwiej utrzymywać je w czystości. Jednak pomimo wymienionych powyżej zalet – akryl jest mniej trwały, mniej odporny na uszkodzenia mechaniczne (łatwiej ulega zarysowaniu) i stanowi niebezpieczeństwo w przypadku potłuczenia (odłamki mają ostre krawędzie, którymi łatwo można się skaleczyć).

Kabiny plastikowe nie prezentują się tak elegancko jak szklane, gdyż tworzywo sztuczne zawsze stanowi jedynie mniej lub bardziej udaną imitację tych drugich. Niemniej (zwłaszcza ze względu na niewygórowane koszty zakupu) użytkuje się je w wielu polskich domach. Powierzchnie akrylowe posiadają wytłoczone wzory, co sprawia, że zabrudzenia i wodne zacieki nie są na nich aż tak bardzo widoczne. Nie oznacza to jednak, że plastikowej kabiny nie należy czyścić. W dalszym ciągu jest to bowiem miejsce ciepłe i wilgotne, w którym szybko rozwijają się szkodliwe dla człowieka bakterie oraz grzyby.

Najprostszym sposobem na utrzymanie kabiny prysznicowej w należytym stanie higienicznym jest jej przecieranie i osuszanie ścianek po każdej kąpieli. Niestety często to, co teoretycznie wydaje się łatwe, w praktyce okazuje się być mało realnym w realizacji. Stąd też domowe kabiny prysznicowe (także te wykonane z łatwiejszego w utrzymaniu w czystości plastiku) stają się prawdziwą zmorą wielu gospodyń. Z zabrudzeniami można sobie jednak poradzić, a co więcej – możliwe jest zapobieganie ich nadmiernemu nagromadzaniu się.

Na rynku dostępne są środki chemiczne i impregnaty dedykowane właśnie kabinom akrylowym. Porządnie wyczyszczone i zaimpregnowane powierzchnie przyjmują mniejsze ilości brudu. Pamiętajmy, że jednorazowa impregnacja wystarcza na ogół na okres jednego – dwóch miesięcy. Po upływie tego czasu zabieg należy powtarzać. Jeśli będzie on wykonywany regularnie – nie powinno dochodzić do powstawania szczególnie trudnych zabrudzeń czy kamienia. Wówczas wystarczające jest najczęściej bieżące przecieranie ścianek kabiny miękką ścierką zwilżoną roztworem wody i delikatnego detergentu. Zwolennicy rozwiązań ekologicznych mogą oczywiście wykorzystać sposoby domowe. Rdzawe zacieki czy miejsca zaatakowane przez grzyby i pleśnie skutecznie wyczyści i zdezynfekuje zwykły ocet spirytusowy. Dodatkową barierą dla rozwoju bakterii będzie 3% woda utleniona, którą należy przesmarować akrylowe powierzchnie i pozostawić do wyschnięcia (nie spłukiwać).

Uwaga! Zarówno kabin szklanych, jak i plastikowych nie powinno czyścić się ostrymi szczotkami, gruboziarnistymi gąbkami, itp. przyborami. Stosowanie tych przedmiotów może spowodować porysowanie obydwu materiałów.