Zabudowa wanny i ścianka kabiny prysznicowej. Jak to zrobić i z czego

Jeśli nie zdecydowaliśmy się na dekoracyjną wannę wolnostojącą, przyjdzie nam się zmierzyć z zabudową wanny. Do wyboru mamy kilka możliwości. Najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem są gotowe obudowy. Montuje się je szybko i sprawnie, a ich cena jest stosunkowo niska. Łatwo ją też zdemontować w razie potrzeby. Trzeba tylko pamiętać, że obudowy są dostosowane do modeli wanien i trzeba wybrać odpowiednią. Gotowe obudowy wanien najczęściej są wykonane z białego akrylu, i w takiej postaci muszą pozostać. Nie można ich obudować płytkami ceramicznymi itp. To nieco ogranicza możliwości aranżacyjne.

Do zabudowy wanny można także wykorzystać specjalne, wodoodporne płyty gipsowo-kartonowe. Montuje się je na stelażu z profili aluminiowych. Jest dość duża możliwość dopasowania zabudowy do kształtu wanny – również zaokrąglonych. Wykonanie zabudowy z płyt-gipsowo kartonowych nie jest bardzo trudne, ale wymaga pewnego doświadczenia w majsterkowaniu. Taką zabudowę można wykończyć np. okładziną z płytek ceramicznych.

Najbardziej solidną i trwałą formą zabudowy wanny jest murowana ścianka, np. z bloczków z betonu komórkowego. Są one stosunkowo lekkie (jak na materiał murarski) i łatwe do docinania. Można też z nich zbudować ściankę o niemal dowolnej formie. Jednak zabudowa z bloczków jest zdecydowanie pracochłonna, a jej budowa trwa najdłużej. Trzeba także pamiętać o wykonaniu hydroizolacji. Dopiero potem można przystąpić do wykończenia – położenia dekoracyjnego tynku, czy płytek ceramicznych.

Alternatywą dla powyższych rozwiązań jest obudowa wanny z polistyrenu ekstrudowanego (XPS). Niektórzy producenci wanien oferują je wraz z właśnie taką obudową, ale możemy ją także wykonać ze specjalnych płyt, przeznaczonych do tego celu. Takie płyty są produkowane ze wzmocnionego XPS, są odporne na wodę i wilgoć, a także grzyby i pleśń. Przy tym są lekkie i łatwe w obróbce. Polistyren ekstrudowany ma jeszcze jedną zaletę – to materiał, który bardzo dobrze izoluje termicznie, więc w obudowanej nim wannie, woda będzie ciepła przez dłuższy czas.

Obudowę z polistyrenu można wykończyć niemal dowolną okładziną, bez konieczności dodatkowego gruntowania itp. Zewnętrzne powierzchnie płyty są wykończone warstwą specjalnej zaprawy, a pod nią znajduje się siatka wzmacniająca. Producenci oferują płyty do wykonania zabudowy zarówno wanien prostokątnych, jak i zaokrąglonych (płyty do tych ostatnich powinny mieć nacięcia, ułatwiające ich wygięcie).

Jeśli w miejscu, w którym ma się znaleźć wanna nie ma okładziny z płytek, prace musimy zacząć od zabezpieczenia ścian i podłogi przed wodą, czyli wykonać hydroizolację. Do tego celu używa się folii w płynie, którą nanosi się pędzlem lub wałkiem. Dodatkowo styk ściany z podłogą trzeba zabezpieczyć taśmą, którą wtapia się w pierwszą warstwę hydroizolacji (powinno się zastosować jej dwie warstwy). Hydroizolacja zabezpieczy ściany i podłogę przed wilgocią, a w razie jakieś awarii – także przed wodą i jej przenikaniem do sąsiednich pomieszczeń.

Następnie wannę trzeba ustawić w wybranym miejscu – należy przy tym zadbać, żeby wanna stała stabilnie i była dobrze wypoziomowana. Kolejny krok to dopasowanie płyt. Pamiętajmy, że wymiary zabudowy muszą być pomniejszone o ok. 0,5 cm (z każdej strony), bo musi być miejsce na zastosowanie niskoprężnej piany montażowej lub kleju i uszczelniacza. Potem możemy już zacząć wykonywać zabudowę. Jej szczegóły zależą od kształtu wanny:

• jeśli wanna jest prostokątna, płyty przykładamy pionie, pod krawędzie wanny. W przypadku płyt niektórych producentów ich położenie dokładnie wyregulować na wysokość, posługując się wbudowanym w tym celu pokrętłem. Styki płyt klei się ze sobą, trzeba też pamiętać o zastosowaniu siatki wzmacniającej na stykach i przejściach;
• w przypadku wanny półokrągłej, musimy wybrać płytę do zaokrągleń (z nacięciami). Płyty ustawiamy i wyginamy zgodnie z kształtem wanny. Możemy użyć dodatkowych łączników do płyt – zapewni to ich lepszą stabilizacje. Miejsca załamań (zagięć) należy wypełnić pianą montażową lub używając kleju i uszczelniacza.

Taka zabudowa jest gotowa do wykończenia płytkami ceramicznymi, nie trzeba stosować pod nie dodatkowych podkładów, czy gruntów.

Z takich płyt możemy również wykonać ścianki kabiny prysznicowej. To rozwiązanie, które stosuje się najczęściej w przypadku kabin bez brodzika. Wtedy ścianka – prostokątna, półokrągła, czy o innym kształcie wydziela przestrzeń prysznica. Ściankę najczęściej wykłada się płytkami, szczególnie dobrze sprawdzają się mozaiki.  

Ściankę działową prysznica z płyt XPS wykonuje się w następujący sposób: przygotowujemy konstrukcję nośną z profili metalowych, dopasowując rozstaw do pożądanego kształtu ścianki. Na konstrukcję wsporczą nakładamy klej i uszczelniacz. Za pomocą talerzy montażowych i wkrętów, mocuje się uformowaną w odpowiedni kształt płytę budowlaną. Na wszystkich przejściach oraz w miejscach styków trzeba zastosować siatkę wzmacniającą – zapewni ona lepszą stabilność konstrukcji.

Tak zbudowaną ściankę można od razu wykończyć okładziną z płytek ceramicznych.